Państwo zawiodło. Wspieramy oddolną akcję pomocową w Żelaźnie

“Wiemy już teraz o ponad 17 tysiącach budynków mieszkalnych, prawie 8,5 tysiąca budynków gospodarczych, prawie 1150 budynków użyteczności publicznej szeroko rozumianej, w tym 141 szkół, 41 mostów, 45 przepompowni, 121 uszkodzonych dróg, 31 obiektów sportowych, 25 oczyszczalni ścieków, 67 żłobków i przedszkoli” – wyliczał 28 września br. na specjalnym posiedzeniu rządu minister Marcin Kierwiński – pełnomocnik rządu ds. odbudowy po powodzi. 

Państwo zawiodło – pomoc organizowana jest oddolnie

Państwo nie zdało egzaminu. Nie alarmowało w porę mieszkańców terenów zagrożonych powodzią, nie ewakuowało na czas. Paraliż decyzyjny w wielu zalanych miejscowościach. Samorządy niezdolne do prowadzenia zarządzania kryzysowego. To obraz działań z ostatnich tygodni w wielu miejscowościach województw opolskiego, dolnośląskiego i lubuskiego.

Pomoc Powodzianom to w znacznej mierze oddolne zaangażowanie setek tysięcy Polaków – tych, którzy nieśli bezpośrednie wsparcie w miejscach zagrożonych i dotkniętych żywiołem, ale także tych którzy organizowali zbiórki finansowe i materialne lub przekazywali swoje darowizny. Swoje wsparcie w postaci sprzętu – agregatów prądotwórczych, przekazało także Stowarzyszenie Marsz Niepodległości. Sprzęt wsparł działaczy Młodzieży Wszechpolskiej zwalczających skutki powodzi w gminie Żelazno.

“Miałem okazję odbyć co najmniej kilkanaście rozmów i z mojego doświadczenia wyłania się jeden obraz: jest to rozczarowanie, a w zasadzie żal i wściekłość w stosunku do tego, że mieszkańcy nie byli odpowiednio wcześnie zaalarmowani. Powielającą się kwestią wśród mieszkańców tego regionu jest to, że byli zapewniani, że będzie spokojnie, a spokojnie nie było.” Tak sytuację na miejscu relacjonuje Marcin Osowski – prezes Stowarzyszenia Młodzież Wszechpolska i członek Stowarzyszenia Marsz Niepodległości, który osobiście brał udział w akcji pomocowej. 

Niczym pobojowisko – co zastali na miejscu? Pomagamy powodzianom

Działacze Młodzieży Wszechpolskiej koordynowani przez Marcina Osowskiego wraz z ekipą Marka Miśko – dziennikarza i redaktora kanału “Marek Miśko Czuwaj!” byłego Wszechpolaka, dotarli do gminy Żelazno na kilka dni po przejściu fali powodziowej. Zastali nieprzejezdne drogi, zniszczone gospodarstwa, wywrócone drzewa, samochody i sprzęty. W liczbie prawie 100 wolontariuszy zwalczali skutki powodzi. Organizowali potrzebne narzędzia, jak piły mechaniczne, kilofy, łopaty, koparkę; udrażniali gospodarstwa i drogi, by były w jakikolwiek sposób przejezdne, pomagali przywracać prąd w domach, wspierali mieszkańców swoją obecnością i pracą, współpracowali z lokalnym sztabem zarządzania kryzysowego. Jak mówi Marcin Osowski, to dopiero początek – prawdziwie trudne zadania zaczną się teraz. Przed mieszkańcami odbudowa ich dobytku i podźwiganie się z katastrofy. Wolontariusze będą pracować nad  pozyskaniem koniecznego sprzętu gospodarstwa domowego, jak lodówek i pralek, farelek grzewczych, butli z gazem, osuszaczy.

Marcin Osowski zwrócił także uwagę na fakt, że służby na miejscu nie działały jak należy. Władze samorządowe i służby nie były zupełnie gotowe na podjęcie zarządzenia kryzysowego. Sztaby zarządzania kryzysowego tworzyły się oddolnie przez lokalnych liderów, jak ksiądz proboszcz, czy strażacy. Sytuacja pokazała także jak bardzo potrzebne są Wojska Obrony Terytorialnej. Żołnierze WOTu  szybko się mobilizowali, gotowi do działania byli obecni na miejscu katastrofy. Wiele do życzenia pozostawia jednak logistyka i ich wyposażenie. Stawiali się do pomocy nie mając minimalnego zaopatrzenia. Nie posiadali narzędzi. To jest dowód na brak odpowiedniego przygotowania służb do sytuacji klęski żywiołowej.

Z katastrofy powodzi, przez jaką przeszły województwa opolskie, dolnośląskie i lubuskie wyłania się smutny obraz państwa niezdolnego do prowadzenia działań zapobiegawczych i zarządzania kryzysowego, zarówno centralnego – rządowego, jak i lokalnego – samorządowego.